سرویس ورزش مشرق - شاید
فرانسه مهد هنرهای مدرن باشد، شاید هم مهد فلسفه مدرن، اتریش مهد اپرا، روسیه نیز
شاید مهد کمون‌های سیاسی، ایتالیا مهد چرم و البته دفاع خطی! آلمان مهد تکنولوژی و
عده‌ای هم بر این باورند که انگلیس مهد فوتبال!
این مهد فوتبال سهمش از فوتبال زیاد نیست، در واقع گویا فوتبال از آنجا فقط شروع شده و دیگر هرگز روی خوش به آنها نشان نداده است.
تیمی که لقب سه شیر را روی تاریخ فوتبالش یدک می کشد، ردپای شیرهای خود را نیز اگر عادلانه و بدون پیش داوری جستجو کند در مهراوه‌های باقیمانده در حومه لندن پیدا می‌کند، جایی که سربازان رومی از ترس جانشان میراث میترایی – ایرانی خود را در معابد زیرزمین خود حک کرده و آن را عبادت می‌کردند.
این فوتبال فرضا ریشه‌دار و قدیمی از سال 1872، نماینده کشور انگلیس در مسابقات بین‌المللی بوده است. این تیم تحت کنترل اتحادیه فوتبال انگلیس (The Football Association) بوده و یکی از هشت کشوری است که قهرمان جام جهانی شده‌است، این افتخار در سال 1966 که میزبانی آن دوره نیز بر عهده انگلستان بود برای این تیم به دست آمد. دیگر افتخار این تیم در جام‌های جهانی، مقام چهارم در جام جهانی 1990 ایتالیا است.
در پنجاه سال نخست فعالیت تیم ملی انگلیس، به دلیل آنکه این تیم دارای زمین اختصاصی نبود، بازی‌های این تیم در سرتاسر کشور در زمین‌های کریکت برگزار می‌شد تا اینکه در سال 1924 با ساخت ورزشگاه ومبلی در لندن بازی‌های تیم ملی انگلیس به این ورزشگاه منتقل شد. نخستین بازی انجام شده در این ورزشگاه مربوط به بازی دوستانه در برابر تیم ملی اسکاتلند در همین سال است، سپس به مدت 26 سال در این ورزشگاه که در اصل به خاطر برگزاری نمایشگاه سلطنتی انگلیس ساخته شده‌بود، بازی انجام نپذیرفت تا اینکه سرانجام در سال 1950 ورزشگاه ومبلی به صورت رسمی به عنوان محل برگزاری بازی‌های تیم ملی انگلیس انتخاب شد.
این فوتبال هرگز پس از آن افتخار نصفه و نیمه در میزبانی خود، دیگر هرگز روی خوش به خود ندیده است، معلوم است که لیگ برتر فوتبال انگلیس یکی از بهترین و زیباترین لیگ‌های فوتبال باشگاهی در سرتاسر دنیا است اما بسیاری از کشورها به این حقیقت رسیده‌اند که یک لیگ پویا و حرفه‌ای شرط لازم و کافی برای داشتن یک تیم ملی فوتبال نیست. اسپانیا نیز برای سالهای سال لالیگا را به عنوان یکی از بهترین لیگ‌ها مدیریت کرد اما درست در زمانی که تیم ملی خودش را حرفه‌ای هدایت کرد به اوج رسید. اما اتحادیه فوتبال انگلیس چه زمانی حیال تقویت فوتبال ملی انگلیس را دارد؟ چرا این همه مربی کوچک و بزرگ توان احیای فوتبال انگلیس را ندارند؟
در زمان هاجسون تصور بر این بود که تیم ملی فوتبال انگلیس به بهترین مربی تاریخ خود رسیده و دیگر هیچ حریفی در دنیای فوتبال ندارد اما انگلیس در میادین اروپایی و جهانی به هیچ افتخاری دست پیدا نکرد.
آلاردایس با آمدنش موجی از شادی را به فوتبال ملی تزریق کرد، اما او هم فقط 67 روز دوام آورد. در پی حذف انگلیس از یورو 2016، رسانه‌های بریتانیا از حمایت بزرگان فوتبال انگلیس از جمله فرگوسن نسبت به آلاردایس سخن به میان آوردند، سان و میرر نوشتند: روی هاجسون پس از حذف انگلیس از یورو 2016 از سمت خود کناره‌گیری کرده و فرگوسن بر این باور است که مربی ساندرلند شایسته مربی‌گری در فوتبال ملی انگلیس است. آلاردایس پیش از دوران حضور استیو مک‌کلارن در انگلیس درخواست کرده بود مربی این تیم شود. تقریبا یک دهه از آن هنگام می‌گذرد و آلاردایس که شایستگی خود را در باشگاه‌های مختلف ثابت کرده به عنوان گزینه مربی‌گری انگلیس مطرح شده است.
اما هنوز جوهر این خبر خشک نشده بود که دوباره همه ناامید شدند!
ماجراجویی چند خبرنگار ورزشی انگلیسی رسوایی بزرگی برای اتحادیه فوتبال این کشور به همراه داشت و سبب شد سرمربی تیم ملی این کشور برکنار شود. تلگراف توانست اسنادی رو کند که نشان می داد آلاردایس با خبرنگاران این رسانه که خود را دلالان فوتبال آسیای شرقی معرفی کرده اند ، وارد معامله شده و اطلاعاتی را برای فروش بازیکن به آنها داده است. رفتاری که از سرمربی سه شیرها یک دلال غیرقانونی ساخت و اتحادیه فوتبال انگلیس خیلی سریع و تنها 67 روز بعد از انتصاب آلاردایس به جای روی هاجسون ، این مربی 61 ساله را برکنار کرد.
آلاردایس ادعا کرده است تعدادی مدیر برنامه را می‌شناسد که به‌طور دائمی در حال دور زدن قانون مالکیت طرف ثالث هستند و اینکه مالکیت طرف سوم بر یک بازیکن هنوز هم در تمام لیگ‌های آمریکای جنوبی، پرتغال، اسپانیا، بلژیک و تمام آفریقا امکان‌پذیر است. او این موضوع را هم فاش می‌کند که با انر والنسیا، مهاجم وستهام - بازیکنی که سال 2014 به این تیم پیوست - قراردادی بسته که در آن پای یک طرف سوم در میان بوده است.
آلاردایس البته چوب زبان سرخ خود را هم می خورد، او در یک سخنرانی گفته بود: فعالیت اتحادیه فوتبال (انگلیس) فقط در پول درآوردن خلاصه می‌شود، این‌طور نیست؟ مسئولان این سازمان به شیوه‌ای احمقانه 870 میلیون پوند را صرف ساخت ورزشگاه ومبلی کردند و هنوز دارند بدهی‌هایی را که بابت ساخت آن بالا آورده‌اند، می‌پردازند. اگر آنها این ورزشگاه را جایی دیگر می‌ساختند، هزینه‌اش 400 میلیون پوند می‌شد.
خبرنگاران روزنامه تلگراف به عنوان بخشی از تحقیق ده ماهه خود برای افشای "فساد مالی و ارتشا گسترده" در فوتبال انگلستان، تحت پوشش اعضای شرکتی در خاور دور که قصد دارد در نقل و انتقالات بازیکنان در فوتبال انگستان سرمایه‌گذاری کند، با سم آلاردایس تماس گرفته و دو بار با او مذاکره کردند و از این جلسات مخفیانه فیلم‌برداری کردند.
مالکیت شراکتی در سال ۲۰۰۸ در فوتبال انگلستان ممنوع شد و فیفا هم سال گذشته کاملا آن را غیرقانونی اعلام کرد. پیش از آن برخی افراد یا شرکت‌ها می‌توانستند به جای باشگاه‌های فوتبال مالکیت تمام یا بخشی از حقوق مادی بازیکنان را در اختیار بگیرند. در زمان فروش بازیکن، این مالک می‌توانست هم در مذاکرات تاثیر بگذارد و هم منفعت خود را از نقل و انتقال ببرد.
سم آلاردایس که سابقه سرمربی‌گری بلکپول، ناتس‌کانتی، بولتون، نیوکسل، بلکبرن و وست‌هم را دارد، پس از حذف انگلستان از جام ملت‌های اروپا و استعفای روی هاجسون سرمربی تیم ملی انگلستان شد و تاکنون فقط یک بازی سرمربی این تیم بوده است. اکنون انگلیس بار دیگر بدون مربی شده و چشم به آینده دوخته تا شاید یک روز خوب برای مهد فوتبال دنیا هم برسد.
در چهار دیدار بعدی انگلیس مقابل مالت، اسلوونی، اسکاتلند و اسپانیا، گرت ساوت گیت هدایت سه شیرها را برعهده خواهد داشت و این فرصتی خواهد بود تا اتحادیه فوتبال انگلیس سرمربی جدید را انتخاب کند.
